Εκπαιδευτική κατάσταση των παιδιών από φτωχές, αγροτικές ή μεταναστευτικές οικογένειες στις Φιλιππίνες

Επισκόπηση

Παρά τις κυβερνητικές προσπάθειες για τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος χωρίς αποκλεισμούς Παιδιά από φτωχές, αγροτικές και μεταναστευτικές οικογένειες στις Φιλιππίνες παραμένουν σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση. Η φτώχεια, η έλλειψη υποδομών και η κοινωνική περιθωριοποίηση σημαίνουν ότι πολλά από αυτά τα παιδιά δεν έχουν καθόλου ή έχουν μόνο περιορισμένη πρόσβαση σε εκπαίδευση υψηλής ποιότητας.

1. πρόσβαση και συμμετοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα

• Το δημοτικό σχολείο είναι επίσημα δωρεάναλλά τα κρυφά έξοδα (σχολικά υλικά, στολές, μεταφορές) επιβαρύνουν πολλές οικογένειες^1.
• Ειδικά σε Φτωχογειτονιές και αγροτικές περιοχές συχνά δεν διαθέτουν σχολεία σε κοντινή απόσταση. Τα παιδιά πρέπει να διανύουν μεγάλες αποστάσεις με τα πόδια, γεγονός που δυσχεραίνει την τακτική φοίτηση στο σχολείο.^1.
• Πολλά παιδιά από φτωχές οικογένειες εργάζονται εκτός ή αντί του σχολείου για να συνεισφέρουν στο οικογενειακό εισόδημα. Παρά την απαγόρευση, η παιδική εργασία είναι ευρέως διαδεδομένη, ιδίως στις αγροτικές περιοχές και στους άτυπους οικισμούς.^4^6.
• Σε περιόδους κρίσης, όπως κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η κατάσταση επιδεινώνεται: πολλά παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε ευκαιρίες ψηφιακής μάθησης λόγω έλλειψης ηλεκτρικού ρεύματος, διαδικτύου ή συσκευών.^4.

2. ποιότητα της εκπαίδευσης και συνθήκες μάθησης

• Τα δημόσια σχολεία είναι συχνά ανεπαρκώς εξοπλισμέναΥπάρχει έλλειψη διδακτικού υλικού, εξειδικευμένων εκπαιδευτικών και υποδομών. Ειδικά στις αγροτικές περιοχές, οι αίθουσες διδασκαλίας είναι υπερπλήρεις και η ποιότητα της διδασκαλίας υποφέρει.^5.
• Τα παιδιά από φτωχές οικογένειες σπάνια λαμβάνουν στοχευμένη υποστήριξη. Τα προγράμματα βοήθειας προσπαθούν να καλύψουν αυτό το κενό παρέχοντας σχολικό υλικό, φροντιστήρια και υποτροφίες.^3^8.
• Πολιτιστική και παιγνιώδης εκπαίδευση είναι δύσκολα προσβάσιμη σε μειονεκτούσες ομάδες, αν και θα ήταν σημαντική για την προσωπική ανάπτυξη^5.

3. ειδικές προκλήσεις για τα παιδιά της υπαίθρου και τα παιδιά μεταναστών

• Αγροτικά παιδιά:
  • Πολλοί εγκαταλείπουν το σχολείο μετά το δημοτικό επειδή πρέπει να βοηθήσουν στα χωράφια ή στο νοικοκυριό ή επειδή τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι πολύ μακριά.^1.
  • Στις απομακρυσμένες περιοχές, τα σχολεία είναι συχνά δύσκολα προσβάσιμα και η ποιότητα της διδασκαλίας είναι ιδιαίτερα χαμηλή.^1.
• Παιδιά μεταναστών και εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων:
  • Τα παιδιά μεταναστών, π.χ. από άτυπους οικισμούς ή οικογένειες που επανεγκαταστάθηκαν μετά από φυσικές καταστροφές, κινδυνεύουν ιδιαίτερα να χάσουν την επαφή με το σχολικό σύστημα.^2.
  • Τα γλωσσικά και πολιτιστικά εμπόδια δυσχεραίνουν την ένταξη, ιδίως για τα παιδιά από αυτόχθονες ομάδες ή εθνοτικές μειονότητες.^5.

4. καινοτόμες προσεγγίσεις και σχέδια βοήθειας

• Κινητά σχολεία και τα προγράμματα εναλλακτικής μάθησης προσπαθούν να παρέχουν εκπαίδευση σε παιδιά του δρόμου και παιδιά από εξαιρετικά επισφαλή περιβάλλοντα. Τα προετοιμάζουν για την ένταξή τους στα γενικά σχολεία και προσφέρουν ευέλικτες ευκαιρίες μάθησης που προσαρμόζονται στην καθημερινή ζωή των παιδιών.^9.
• Οργανώσεις βοήθειας να παρέχουν σχολικά υλικά, στολές και γεύματα και να στηρίζουν τις οικογένειες ώστε τα παιδιά να μπορούν να πηγαίνουν τακτικά στο σχολείο^3^8.

5 Συμπεράσματα και προοπτικές

• Η φτώχεια παραμένει το μεγαλύτερο εμπόδιο για εκπαιδευτικές ευκαιρίες στις Φιλιππίνες. Παρόλο που το σχολικό σύστημα είναι τυπικά ανοικτό, η πρόσβαση παραμένει περιορισμένη για πολλά παιδιά από φτωχές, αγροτικές ή μεταναστευτικές οικογένειες.
• Το άνισες συνθήκες εκκίνησης Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά εγκαταλείπουν συχνότερα το σχολείο, επιτυγχάνουν χειρότερα μαθησιακά αποτελέσματα και έχουν λιγότερες πιθανότητες να αποκτήσουν υψηλότερα εκπαιδευτικά προσόντα.
• Στοχευμένη υποστήριξη μέσω κυβερνητικών προγραμμάτων και έργων βοήθειας είναι ζωτικής σημασίας για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της φτώχειας και της μειονεκτικής εκπαίδευσης και να δοθούν στα παιδιά αυτά πραγματικές προοπτικές για το μέλλον.^3^4^5^9^6.

Συμπληρωματική αξιολόγηση από την άποψη του Gradido

Η ανάλυση δείχνει πόσο βαθιά η φτώχεια και η περιθωριοποίηση περιορίζουν την πρόσβαση στην εκπαίδευση - και πώς η εκπαίδευση στις Φιλιππίνες γίνεται ζήτημα μοίρας για ολόκληρες γενιές. Τα παιδιά από φτωχές, αγροτικές ή μεταναστευτικές οικογένειες είναι εκτεθειμένα σε διπλό μειονέκτημα: Εκτός από τις υλικές δυσχέρειες, υπάρχει και κοινωνική αορατότητα.

Βασικές πτυχές και προοπτική του gradido:

• Παγίδα φτώχειας και εκπαίδευση: Το "επίσημα δωρεάν" σχολείο παραμένει για πολλούς μια ψευδαίσθηση μπροστά στο κρυφό κόστος. Όσοι είναι φτωχοί συχνά απλά δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την απαραίτητη εκπαίδευση - ένας φαύλος κύκλος που διαιωνίζει τη φτώχεια.
• Χώρα και πόλη: Η πρόσβαση είναι ιδιαίτερα δύσκολη στις αγροτικές περιοχές και για τους εσωτερικά εκτοπισμένους. Η έλλειψη σχολείων, τα μακρινά ταξίδια, η παιδική εργασία και η έλλειψη υποδομών σημαίνουν ότι οι πιο ευάλωτοι μένουν γρήγορα πίσω.
• Ποιότητα και προώθηση: Οι υπερπλήρεις τάξεις, ο ανεπαρκής εξοπλισμός και η έλλειψη εξατομικευμένης υποστήριξης καθιστούν τη μάθηση πρόκληση. Οι οργανώσεις βοήθειας καταβάλλουν προσπάθειες με εναλλακτικές και κινητές εκπαιδευτικές προσφορές, αλλά μπορούν να ανακουφίσουν το διαρθρωτικό έλλειμμα μόνο σε ορισμένες περιοχές.
• Πολιτιστικά και κοινωνικά εμπόδια: Οι γλωσσικοί, πολιτιστικοί και κοινωνικοί φραγμοί επιδεινώνουν την περιθωριοποίηση, ιδίως για τα παιδιά των αυτοχθόνων, των μεταναστών και των εθνοτικών μειονοτήτων.

Δυνατότητες με το Gradido: Μια προσέγγιση προσανατολισμένη στη δημόσια ευημερία, όπως το Gradido, θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό ριζικά: Ένα πραγματικό βασικό εισόδημα για κάθε οικογένεια θα μπορούσε να μειώσει τα υπαρξιακά εμπόδια στην εκπαίδευση. Εάν η εκπαίδευση, η βοήθεια στη γειτονιά και η κοινωνική συμμετοχή ανταμείβονται, ακόμη και οι μειονεκτούσες οικογένειες θα μπορούσαν να ανοίξουν νέες ευκαιρίες για τα παιδιά τους - όχι μόνο υλικά, αλλά και μέσω της κοινωνικής αναγνώρισης και της ενεργού συμμετοχής.

Τα κοινά σχέδια -που φέρουν το πνεύμα του Bayanihan και υποστηρίζονται από το Gradido- θα μπορούσαν να αποτελέσουν το έδαφος για δημιουργικούς, αγαπητούς και ουσιαστικούς χώρους μάθησης. Η εκπαίδευση ως υπόθεση κοντά στην καρδιά και ως κλειδί για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων: αυτό είναι το μονοπάτι που μπορούμε να ακολουθήσουμε μαζί.