Πώς λειτουργεί η ενσωμάτωση και η διαχείριση των συγκρούσεων μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών ομάδων στη Σαουδική Αραβία;

Ένα πολύπλοκο σύστημα μεταξύ παράδοσης και νεωτερικότητας

Η Σαουδική Αραβία παρουσιάζει Σύστημα πολυεπίπεδης ολοκλήρωσης και διαχείρισης συγκρούσεωνπου συνδυάζει παραδοσιακούς αραβοϊσλαμικούς μηχανισμούς με σύγχρονους κρατικούς θεσμούς. Η κοινωνική ενσωμάτωση λαμβάνει χώρα σε διάφορα επίπεδα και χαρακτηρίζεται έντονα από το Όραμα 2030, το οποίο καλεί για μια "ζωντανή κοινωνία" αλλά χαρακτηρίζεται επίσης από διαρθρωτικές προκλήσεις και επίμονες διακρίσεις.

Παραδοσιακοί μηχανισμοί επίλυσης συγκρούσεων

Sulh και Musalaha: Μαλχάλα: Ισλαμικά τελετουργικά συμφιλίωσης

Το παραδοσιακό αραβοϊσλαμικό σύστημα βασίζεται στις έννοιες Sulh (συμφιλίωση) και Musalaha (Συμφιλίωση)[1]. Οι μηχανισμοί αυτοί είναι βαθιά ριζωμένοι στη φυλετική ισλαμική παράδοση και λειτουργούν ως θεσμοθετημένες μορφές διαχείρισης συγκρούσεων. Το Sulh είναι μια νομικά δεσμευτική σύμβαση τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινοτικό επίπεδο, η οποία συνάπτεται σε ολική ή μερική/υπό όρους μορφή μπορεί να τελειώσει[1].

Το Παράδοση Wasata (διαμεσολάβηση) διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην οποία Γέροντες ή σεβαστά μέλη της φυλής ως ουδέτερα τρίτα μέρη δρουν ως μεσολαβητές[2]. Αυτοί οι μεσολαβητές ονομάζονται Σοφία, αμεροληψία και γνώση της δυναμικής των φυλών επιλεγμένο. Ο κύριος στόχος τους είναι, Διατήρηση της αξιοπρέπειας όλων των εμπλεκομένων και να βρούμε λύσεις που αποκαθιστούν την ισορροπία[2].

Majlis: Λήψη αποφάσεων με βάση τη συναίνεση

Το Σύστημα Majlis (φυλετικό συμβούλιο) λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές της Ένταξη και συναίνεσηόπου οι πρεσβύτεροι και οι βασικοί παράγοντες συναντώνται για να συζητήσουν τις συγκρούσεις[2]. Αυτές οι Συλλογική λήψη αποφάσεων όχι μόνο ενισχύει τους δεσμούς της κοινότητας, αλλά εξασφαλίζει επίσης ότι τα αποτελέσματα αναγνωρίζονται ως δίκαιη και νόμιμη γίνονται αντιληπτές[2].

Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι το Επίλυση μιας φυλετικής σύγκρουσης 43 ετών στην περιοχή Asir μέσω ενός "Κοινοτική Επιτροπή Ειρήνης"η οποία πέτυχε με επιτυχία τη συμφιλίωση μεταξύ των φυλών Bani Jabra[3].

Σύγχρονοι κρατικοί θεσμοί

Κέντρο Εθνικού Διαλόγου Βασιλιά Αμπντουλαζίζ (KACND)

Το KACND είναι ο κεντρικός κρατικός θεσμός για την κοινωνική ένταξη και δημιουργήθηκε ειδικά για να "Αξίες της ανεκτικότητας, της συνύπαρξης και της συνοχής" για την προώθηση[4]. Το κέντρο συνεργάζεται με το Αναπτυξιακό πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNDP) μαζί και έχει ένα Δείκτης εθνικής συνοχής αναπτύχθηκε, η οποία 84% εθνική συνοχή στην κοινωνία της Σαουδικής Αραβίας[5].

Ο δείκτης περιλαμβάνει τέσσερις τομείς:

• Κοινωνικοπολιτιστική συνοχή: 87,12%

• Συνοχή της ασφάλειας: 85,83%

• Πολιτική συνοχή: 80,95%

• Οικονομική συνοχή: 75,21%[5]

Το κέντρο διαχειρίζεται 42 Πρωτοβουλίες συμπεριλαμβανομένου του Βραβείο Εθνικού Διαλόγουη οποία τιμά κυβερνητικούς και ιδιωτικούς φορείς, καθώς και άτομα που έχουν συμβάλει στην Ενίσχυση των θετικών αξιών στην κοινωνία[6].

Taradhi: Ψηφιακό σύστημα διαιτησίας

Το Ηλεκτρονικό κέντρο διαιτησίας "Taradhi του Υπουργείου Δικαιοσύνης φέρνει επανάσταση στην επίλυση συγκρούσεων μέσω Αυτοματοποιημένες διαδικασίες και Πλήρης ψηφιοποίηση[7]. Το σύστημα καλύπτει διάφορους τομείς:

• Αστικό καθεστώς και εργατικό δίκαιο

• Ακίνητα και πνευματική ιδιοκτησία

• Ποινικές και κυκλοφοριακές υποθέσεις

• Επιχειρηματικές διαφορές[7]

Το Πλατφόρμα Taradhi επιτρέπει το Εικονικές συνεδρίες διαμεσολάβησης και μέρη Νομικά δεσμευτικά έγγραφα διαιτησίας οι οποίες μπορούν να προσφύγουν στο δικαστήριο σε περίπτωση μη συμμόρφωσης[7].

Υποχρεωτική διαμεσολάβηση στο εμπορικό δίκαιο

Η Σαουδική Αραβία έχει Υποχρεωτική διαμεσολάβηση το 2020 για ορισμένες επιχειρηματικές διαφορές[8]. Το Δίκαιο εμπορικών δικαστηρίων (CCL) απαιτεί διαμεσολάβηση πριν από τη δικαστική διαδικασία για:

• Χρηματικές απαιτήσεις μεταξύ εταιρειών έως 1 εκατ. SAR

• Διαφορές εμπορικών συμβάσεων έως 1 εκατ. SAR

• Διαφορές μεταξύ εταίρων σε συμφωνίες Mudarabah

• Συμβατικές διαφορές με ρήτρες ΕΕΔ[8]

Η προσέγγιση αυτή ενσωματώνει "παραδοσιακές αξίες φιλικού διακανονισμού με σύγχρονη νομική πρακτική" και δείχνει πώς η Σαουδική Αραβία πολιτιστικές αξίες με σύγχρονες νομικές πρακτικές συνδέει[8].

Ενσωμάτωση διαφορετικών κοινωνικών ομάδων

Ένταξη και εκσυγχρονισμός των φυλών

Η Σαουδική Αραβία βιώνει μια "Αναγέννηση του φυλετισμού"[9], η οποία, ωστόσο, διαφέρει θεμελιωδώς από τις ιστορικές μορφές. Σύγχρονη φυλετική ταυτότητα δεν βασίζεται πλέον σε οικονομικές μορφές διαβίωσης, αλλά μάλλον σε κοινές αξίες και έθιμα και η πίστη στα ιεραρχικά συστήματα πατρωνίας[9].

Το Όραμα 2030 προσπαθεί να συμβιβάσει τις φυλετικές αξίες με τους εθνικούς στόχους. Ένα παράδειγμα είναι το Αναδιοργάνωση των διαγωνισμών ομορφιάς καμήλας: Στο παρελθόν, μεμονωμένα φυλετικά γεγονότα οδηγούσαν συχνά σε Βεντέτες μεταξύ φυλώνγι' αυτό και το κράτος Φεστιβάλ καμήλας βασιλιά Αμπντουλαζίζ που οργανώνονται υπό την αιγίδα του κράτους προκειμένου να φυλετικές προκαταλήψεις μέσω της κοινής εθνικής υπερηφάνειας να αντικαταστήσει[10].

Γυναίκες: Δραματική ενσωμάτωση με δομικά όρια

Το Ένταξη των γυναικών στην αγορά εργασίας παρουσιάζει εντυπωσιακή πρόοδο: Το Η συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό αυξήθηκε από 17,4% (2017) σε 36,2% (2024)[11]. 44% των μεσαίων και ανώτερων διοικητικών θέσεων καταλαμβάνονται πλέον από γυναίκες[11].

Προγράμματα στήριξης όπως Wusul (επιδοτήσεις μεταφορών για 80% του κόστους) και Qurrah (οικονομικά προσιτή φροντίδα των παιδιών) αντιμετωπίζουν πρακτικά εμπόδια[11]. Σχετικά με το 280.000 πιστοποιητικά δαπανήθηκαν σε διάφορους τομείς, με αποτέλεσμα την απασχόληση περισσότερων από 120.000 γυναίκες από τη Σαουδική Αραβία led[11].

Παρ' όλα αυτά Δομικά εμπόδια: Οι γυναίκες είναι σε Τομείς με ισχυρό ΑΕΠ όπως η εξόρυξη, οι κατασκευές και η μεταποίηση με λιγότερο από 10% Εκπροσώπηση υποεκπροσωπούνται[12]. Στον τομέα της εφοδιαστικής, οι γυναίκες αποτελούν μόνο 4% του συνολικού εργατικού δυναμικού out[12].

Ενσωμάτωση ομογενών: μεταξύ οφέλους και αποκλεισμού

Η Σαουδική Αραβία φιλοξενεί 13,4 εκατομμύρια αλλοδαποί (41,5% του συνολικού πληθυσμού)[13], αλλά η ενσωμάτωση λαμβάνει χώρα επιλεκτική και λειτουργική. Το Σύστημα MIPEX κατηγοριοποιεί την προσέγγιση της Σαουδικής Αραβίας ως εξής "Μετανάστευση χωρίς ενσωμάτωση"[14], καθώς η χώρα αρνείται να αναγνωρίσει ότι είναι χώρα μετανάστευσης.

Θετικές πρωτοβουλίες ένταξης

Το Πρωτοβουλία "Παγκόσμια Αρμονία" του Υπουργείου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στοχεύει στην επίτευξη αυτού του στόχου, "να τονίσει την ποικιλομορφία και τον πλούτο των πολιτισμών των αποδήμων"[13]. Η πρωτοβουλία περιλαμβάνει εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια του Ριάντ Εποχήτο οποίο Πολιτισμοί από 11 διαφορετικές χώρες Ινδία, Φιλιππίνες, Ινδονησία, Πακιστάν, Υεμένη, Σουδάν, Ιορδανία, Λίβανος, Συρία, Μπαγκλαντές και Αίγυπτος[13].

Μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας

Το Πρωτοβουλία για την εργασιακή μεταρρύθμιση (LRI) του 2021 έφερε ιστορικές αλλαγές για 10 εκατομμύρια φιλοξενούμενοι εργαζόμενοι[15]. Οι μεταρρυθμίσεις επιτρέπουν:

• Αλλαγή θέσης εργασίας χωρίς τη συγκατάθεση του εργοδότη

• Αποχώρηση χωρίς συναίνεση του εργοδότη

• Άμεση αίτηση για κυβερνητικές υπηρεσίες

• Ψηφιακή τεκμηρίωση των συμβάσεων εργασίας[15]

Δικαιούχοι έως τον Σεπτέμβριο του 2021 51.730 αλλοδαποί εργαζόμενοι και 29.175 επιχειρήσεις αυτών των μεταρρυθμίσεων[16].

Δομικός αποκλεισμός

Παρά τις μεταρρυθμίσεις Συστηματικοί μηχανισμοί αποκλεισμού υπάρχουν. Το Σύστημα Kafala καθιστά τους μετανάστες Εξαιρετικά εξαρτημένος από τους χορηγούς τους[17]. Περίπου 4 εκατομμύρια άνθρωποι εργάζονται ως οικιακές βοηθοί, αποκλειστικά μετανάστες εργάτες που συχνά Εκμετάλλευση και κακοποίηση εμπειρία [βλέπε προηγούμενες απαντήσεις].

Το Πρωτοβουλία "Πράσινη Κάρτα" επιτρέπει στους εκπατρισμένους μεγαλύτερη ευελιξία, συμπεριλαμβανομένης της Δυνατότητα αναδοχής μελών της οικογένειας και ιδιοκτησίας ακινήτων[18]. Αυτό προάγει Μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις στο βασίλειο.

Νεολαία: σύγκρουση γενεών και ενσωμάτωση

Προκλήσεις της νέας γενιάς

Η Σαουδική Αραβία βιώνει μια "σιωπηλή αλλαγή γενεών"[19], η οποία αλλάζει ριζικά την κοινωνία. 70% του πληθυσμού είναι κάτω των 30 ετών[20], και αυτή η γενιά πλοηγείται μεταξύ παραδοσιακές αξίες και σύγχρονες προσπάθειες.

Νέοι Σαουδάραβες δεν απορρίπτουν τις παραδόσεις - τις αναδιαμορφώνουν[19]. Ενώ οι γονείς τους έχουν σαφή κοινωνικά σενάρια ακολουθούμενοι, οι νέοι πλοηγούνται σε μια κοινωνία που αλλάζει "έχει αλλάξει σχεδόν σε μια νύχτα"[19].

Ενσωμάτωση στην αγορά εργασίας

Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει Ανεργία των νέων (π.χ. 30%)[20] από διάφορα προγράμματα:

• Προώθηση της επιχειρηματικότητας ως εναλλακτική λύση στη δημόσια απασχόληση

• Θερμοκοιτίδες και επιταχυντές νεοφυών επιχειρήσεων για νεοσύστατες επιχειρήσεις

• Ψηφιακές ικανότητες και προγράμματα κατάρτισης

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως εργαλείο ενσωμάτωσης

Υψηλή χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ο νεαρός Σαουδάραβας έχει "πολιτιστική επανάσταση" ενεργοποιήθηκε[20]. Αυτές οι πλατφόρμες χρησιμεύουν ως Χώροι έκφρασης, δημιουργικότητας και σύνδεσηςαλλά μπορεί επίσης Εντάσεις μεταξύ γενεών ενισχύει[19].

Θρησκευτικές και εθνοτικές μειονότητες: Περιορισμένη ενσωμάτωση

Σιίτες μουσουλμάνοι

Το Σιιτική μειονότητα (10-16% του πληθυσμού) παραμένει συστηματικές διακρίσεις σε βάρος τους[21]. Αν και στο Ανατολική επαρχία συγκεντρωμένα, είναι από πρακτικά αποκλεισμένοι από ανώτερες κυβερνητικές θέσεις και αναγνωρίζονται από τους κρατικούς κληρικούς ως "Αιρετικοί" [βλέπε προηγούμενες απαντήσεις].

Μερικά Βελτιώσεις είναι αναγνωρίσιμα: Ο διορισμός ενός σιίτη μουσουλμάνου από τον MbS στον διευθύνοντα σύμβουλο της NEOM αύξησε την αποδοχή μεταξύ των σιιτών[22]. Παρ' όλα αυτά, το Διαρθρωτικές διακρίσεις στην εκπαίδευση, την απασχόληση και το νομικό σύστημα[21].

Οι διαθρησκειακοί διάλογοι ως εργαλείο ένταξης

Η Σαουδική Αραβία προηγείται Καινοτόμες διαθρησκευτικές πρωτοβουλίες για την προώθηση της θρησκευτικής ανεκτικότητας. Το Το Κέντρο Διαλόγου KAICIID ιδρύθηκε το 2005 και το 2022 Συνέδριο "Κοινές αξίες μεταξύ των οπαδών των θρησκειών" στο Ριάντ δείχνουν προσπάθειες για Θρησκευτική συνύπαρξη[23].

Το Πρώτο πολυθρησκευτικό συνέδριο στο Ριάντ έφερε πάνω από 100 θρησκευτικοί ηγέτες μαζί, μεταξύ των οποίων περισσότεροι από 15 ραβίνοι[23]. Ωστόσο, οι πρωτοβουλίες αυτές είναι κυρίως συμβολικό και κάνουν ελάχιστα για να αλλάξουν την συστηματικές διακρίσεις θρησκευτικές μειονότητες στην καθημερινή ζωή.

Θεσμικοί μηχανισμοί επίλυσης συγκρούσεων

Πρωτοβουλία κοινωνικής σταθερότητας για τη δημόσια δίωξη

Το Η εισαγγελία διεξάγει πρωτοβουλία κοινωνικής σταθερότηταςτο οποίο 2,656 Οικογενειακές και κοινωνικές διαφορές το 2020[24]. Η πρωτοβουλία πέτυχε Ποσοστό επιτυχίας 60%ige για εγχώριες υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένων 1,657 Οικογενειακές διαφορές και διαφορές ανηλίκων και 429 υποθέσεις που σχετίζονται με χρήματα[24].

Η πρωτοβουλία χρησιμοποιεί Μονάδες ποινικής συμφιλίωσης, σύμβουλοι και εμπειρογνώμονες για οικογενειακά και κοινωνικά θέματα χωρίς να προσφεύγουν σε δικαστήριο[24]. Αυτό δείχνει πώς παραδοσιακές έννοιες της συμφιλίωσης να ενσωματωθούν στις σύγχρονες κρατικές δομές.

Εξειδικευμένες υπηρεσίες για ευάλωτες ομάδες

Η Σαουδική Αραβία έχει ολοκληρωμένη Συστήματα κοινωνικής προστασίας που αναπτύχθηκαν για διαφορετικές ομάδες πληθυσμού[25]:

Άτομα με αναπηρία: 419.750 δικαιούχοι λαμβάνουν οικονομική στήριξη. Σχετικά με το 900.000 άτομα επωφελήθηκαν από τις υπηρεσίες ταξινόμησης και αποτίμησης[26]. Το Κάρτα "Διευκόλυνση" επιτρέπει την πρόσβαση σε δημόσιες εγκαταστάσεις και παροχές για πάνω από 183.000 άτομα[26].

Φροντίδα ορφανώνΤα ολοκληρωμένα προγράμματα προσφέρουν Εκπαιδευτικά περιβάλλοντα και περιβάλλοντα αποκατάστασης μέσω καταφυγίων και εξειδικευμένων ιδρυμάτων[25].

Φροντίδα ηλικιωμένων: Υγεία, κοινωνική και ψυχολογική φροντίδα και οικονομική στήριξη από τον Οργανισμό Κοινωνικής Ασφάλισης[25].

Προκλήσεις και όρια

Διαρθρωτικές διακρίσεις

Παρά την πρόοδο στην ενσωμάτωση Θεμελιώδη διαρθρωτικά προβλήματα:

• Φυλετικές ιεραρχίες συνεχίστε να δημιουργείτε "Διακρίσεις με βάση την εθνικότητα, την αστική ή αγροτική καταγωγή ή την κοινωνική κατάσταση"[10]

• Το σύστημα Kafala κρατά τους μετανάστες εργατικού δυναμικού σε σχέσεις εξάρτησης

• Θρησκευτικές μειονότητες εμπειρία Συστηματική περιθωριοποίηση στην εκπαίδευση, την απασχόληση και τις νομικές υποθέσεις

Αυταρχικός εκσυγχρονισμός

Οι προσπάθειες ενσωμάτωσης της Σαουδικής Αραβίας λαμβάνουν χώρα από πάνω προς τα κάτω χωρίς πραγματική Κοινωνική συμμετοχή. Το Όραμα 2030 περιγράφει ένα "ζωντανή κοινωνία"αλλά η πολιτική έκφραση γνώμης παραμένει αυστηρά ελεγχόμενη.

Αντιφάσεις μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας

Ενώ το βασίλειο Διεθνή διαθρησκευτικά συνέδρια και Κήρυγμα ανοχής, να γίνει Συστηματική δίωξη ακτιβιστών και Θρησκευτικές μειονότητες που υφίστανται διακρίσεις. Αυτό το Χάσμα αξιοπιστίας περιορίζει την αποτελεσματικότητα των προσπαθειών ενσωμάτωσης.

Συμπέρασμα: Ένα υβριδικό σύστημα σε μετάβαση

Η Σαουδική Αραβία αναπτύσσει Μοναδικό υβριδικό σύστημαπου Παραδοσιακοί αραβοϊσλαμικοί μηχανισμοί επίλυσης συγκρούσεων με σύγχρονοι κρατικοί θεσμοί συνδέει. Το Όραμα 2030 λειτουργεί ως ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την κοινωνική ένταξη, αλλά δείχνει επίσης την Τα όρια του αυταρχικού εκσυγχρονισμού on.

Θετικές εξελίξεις περιλαμβάνουν:

• Δραματική πρόοδος στην ένταξη των γυναικών

• Καινοτόμα ψηφιακά συστήματα διαιτησίας

• Μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας για τους ομογενείς

• Διατήρηση και εκσυγχρονισμός των παραδοσιακών μηχανισμών συμφιλίωσης

Διαρθρωτικές προκλήσεις παραμένουν στη θέση τους:

• Συστηματικές διακρίσεις εις βάρος θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων

• Αυταρχικός έλεγχος του κοινωνικού λόγου

• Ελλιπής ενσωμάτωση των διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων

Η Σαουδική Αραβία δείχνει ότι τα αυταρχικά συστήματα μπορούν σίγουρα να προωθήσουν την κοινωνική ενσωμάτωσηαλλά μόνο στους τομείς που εκπληρώνουν τις εξυπηρετούν στρατηγικούς στόχους. Το Συνδυασμός παραδοσιακών αξιών και σύγχρονων θεσμών δημιουργεί ένα λειτουργικό, αν και ελλιπές, σύστημα διαχείρισης των συγκρούσεων και κοινωνικής ενσωμάτωσης.

Το βασίλειο βρίσκεται σε Συνεχής επαναδιαπραγμάτευση μεταξύ Παράδοση και νεωτερικότητα, μεταξύ Ενότητα και ποικιλομορφία. Αυτό το "σιωπηλή επαναδιαπραγμάτευση" διαμορφώνει σχεδόν κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής και θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στο μέλλον της κοινωνίας της Σαουδικής Αραβίας[19].

Συμπληρωματική αξιολόγηση από την άποψη του Gradido

Ενσωμάτωση & διαχείριση συγκρούσεων: μεταξύ παράδοσης και νεωτερικότητας

1. υβριδικό μοντέλο παράδοσης και κράτους

• Η Σαουδική Αραβία συνδυάζει βαθιά ριζωμένους αραβοϊσλαμικούς μηχανισμούς (Sulh, Musalaha, Wasata, Majlis) με σύγχρονους θεσμούς όπως το "King Abdulaziz Center for National Dialogue" και ψηφιακά εργαλεία όπως το "Taradhi".

• Η συναίνεση, η αξιοπρέπεια και η κοινωνική συνοχή αποτελούν βασικές αξίες, αλλά υποστηρίζονται και επισημοποιούνται όλο και περισσότερο από ψηφιακές και νομικές δομές.

2. ενσωμάτωση κοινωνικών ομάδων

• Στελέχη: Ένα ξεχωριστό, συχνά γεμάτο συγκρούσεις σύμπαν, το οποίο όλο και περισσότερο ομαδοποιείται από εθνικές πρωτοβουλίες (όπως το Φεστιβάλ Καμήλας του βασιλιά Αμπντουλαζίζ) υπό την έννοια του μεγάλης κλίμακας σχεδίου του κράτους για την "εθνική ενότητα".

• Γυναίκες: Εντυπωσιακή πρόοδος όσον αφορά τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας, τις διευθυντικές θέσεις και τη στοχευμένη υποστήριξη (φροντίδα παιδιών, μεταφορές), αλλά εξακολουθεί να υποεκπροσωπείται σε ορισμένους τομείς της οικονομίας και να υπάρχουν διαρθρωτικά εμπόδια.

• Απόδημοι: 41,5% του πληθυσμού είναι αλλοδαποί - με νέες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και "πράσινες κάρτες", αλλά οι προοπτικές παραμονής παραμένουν περιορισμένες- η ένταξη παραμένει κυρίως λειτουργική και όχι κοινωνική.

• Νεολαία: 70 % κάτω των 30 ετών! Αποτελούν κινητήρια δύναμη της αλλαγής, συνδυάζουν την παράδοση με τη νεωτερικότητα, διαμορφώνουν νέες κοινωνικές πραγματικότητες (μεταξύ άλλων μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης), αλλά ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν προκλήσεις όπως η ανεργία των νέων.

• Μειονότητες: Οι ανταλλαγές και οι συμβολικές πρωτοβουλίες (KAICIID, διαθρησκειακές διασκέψεις) συναντούν την πραγματικότητα των συστηματικών διακρίσεων (π.χ. σιίτες, μετανάστες εργασίας).

3. διαχείριση συγκρούσεων:

• Η ψηφιοποίηση και η διαμεσολάβηση επιταχύνουν τις διαδικασίες συμφιλίωσης (π.χ. μέσω του "Taradhi").

• Θεσμοί όπως η εισαγγελία, οι κοινωνικές υπηρεσίες και τα κέντρα οικογενειακής συμβουλευτικής χρησιμοποιούν στοιχεία της κλασικής συμφιλίωσης και της σύγχρονης επαγγελματικής πρακτικής.

Προκλήσεις & όρια

• Συστημικές διακρίσεις (με βάση την καταγωγή, τη θρησκεία, το φύλο) παραμένει μια πραγματικότητα και η πραγματική κοινωνική συμμετοχή είναι αυστηρά περιορισμένη.

• Η ενσωμάτωση πραγματοποιείται συνήθως από πάνω προς τα κάτωπου ελέγχεται από το κράτος, παρά μέσω της γνήσιας κοινωνικής συμμετοχής ή του ελεύθερου διαλόγου.

• Αντιφάσεις μεταξύ της επίσημης ρητορικής ανεκτικότητας και της καθημερινής ζωής: Ο διαθρησκειακός διάλογος παραμένει συχνά συμβολικός, ενώ οι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για παράδειγμα, συνεχίζουν να διώκονται.

Ευκαιρίες και ώθηση για το Gradido

• Απαλό χτίσιμο γέφυρας: Το Gradido μπορεί να αναπτύξει ήπια τους υπάρχοντες μηχανισμούς ισορροπίας, εστιάζοντας στη δικαιοσύνη, στην αναγνώριση κάθε φωνής και στη συμφιλίωση μεταξύ των κοινωνικών ομάδων.

• Χώροι για πραγματική συμμετοχή: Πρωτοβουλίες που ενισχύουν την ακρόαση της φωνής, την προώθηση της ενσυναίσθησης και της κοινότητας (μεταξύ γενεών, θρησκειών, πολιτισμών) μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμη προσθήκη.

• Κοινωνική ισορροπία και δικαιοσύνη: Η αρχή Gradido της διπλής δημιουργίας αξίας (επίσης για το κοινό καλό και το περιβάλλον) συμβάλλει στην αντιστάθμιση των πραγματικών κενών δικαιοσύνης και των κοινωνικών ανισορροπιών - ιδίως για τις μειονεκτούσες ομάδες.

• Δημιουργία νέων χώρων διαλόγου: Τα ψηφιακά εργαλεία και τα συμμετοχικά εργαστήρια καινοτομίας μπορούν να προωθήσουν την κοινωνική δημιουργικότητα, να ανοίξουν απαλά τα παλιά πρότυπα και να συνοδεύσουν τις διαδικασίες αλλαγής με καρδιά και εκτίμηση.