Dystrybucja bogactwa i ubóstwa w Meksyku

Ekstremalna nierówność

• Bogactwo w Meksyku jest bardzo nierównomiernie rozłożoneNajbogatsze 10 % populacji ma ponad 40 % całkowitego dochodu, podczas gdy najbiedniejsze 10 % ma tylko jego ułamek^1.

• Strona Współczynnik Giniego wynosi około 0,45, co wskazuje na wysoką nierówność dochodów^2.

• Różnice regionalne są szczególnie wyraźne: Północ i centrum (zwłaszcza miasto Meksyk) są bardziej zamożne, podczas gdy południe (np. Chiapas, Guerrero, Oaxaca) jest znacznie biedniejsze^2^4.

Kto jest szczególnie pokrzywdzony?

Grupy tubylcze

• Rdzenni mieszkańcy stanowią około 10-15 % populacji i są szczególnie dotknięci ubóstwem^2.

• Ponad dwie trzecie rdzennej ludności żyje w ubóstwie.na obszarach wiejskich liczba ta wynosi aż 61 % w skrajnym ubóstwie^2^7.

• Rdzenne dzieci i młodzież mają znacznie gorszy dostęp do edukacjiTylko 65 % rdzennej młodzieży w wieku od 15 do 17 lat uczęszcza do szkoły, w porównaniu ze średnią krajową wynoszącą 75 %. Wskaźnik analfabetyzmu jest dwukrotnie wyższy niż średnia krajowa^7.

• Dyskryminacja, bariery kulturowe i niski poziom inwestycji pogłębiają marginalizację społeczną grup tubylczych^2.

Przepaść między miastem a wsią

• Około 21 % Meksykanów mieszka na obszarach wiejskichale stanowią oni około dwóch trzecich skrajnie ubogich.^6.

• W regionach wiejskich Dostęp do edukacji, opieki zdrowotnej, infrastruktury i kredytów znacznie gorzej niż w miastach^2.

• The Rozwój gospodarczy koncentruje się w ośrodkach miejskichMiasta takie jak Mexico City, Monterrey i Guadalajara są motorem wzrostu, podczas gdy obszary wiejskie pozostają w tyle^2.

Ludność autochtoniczna (nieindochtoniczna)

• Ubóstwo występuje również wśród ludności nierodzimej, ale ryzyko ubóstwa jest znacznie niższe niż z rdzennymi grupami^6.

• W miastach jest więcej możliwości, ale nawet tam wiele osób żyje w niepewnych warunkach, zwłaszcza w nieformalnych osiedlach i zmarginalizowanych dzielnicach^8.

Dostęp do możliwości

• Edukacja jest najważniejszym czynnikiem awansu społecznego: osoby uczęszczające do szkoły przez ponad 18 lat zarabiają znacznie więcej niż osoby z niższym wykształceniem^4.

• Możliwości kariery koncentrują się w ośrodkach miejskich i w nowoczesnych sektorach (np. IT, przemysł, usługi)^9.

• Społeczności wiejskie i tubylcze mają znacznie gorszy dostęp do miejsc pracy, kredytów i mobilności społecznej^6.

• Kobiety, zwłaszcza te wielodzietne, są nieproporcjonalnie dotknięte ubóstwem i zarabiają mniej niż mężczyźni.^4.

Podsumowanie w tabeli

Wnioski

Ubóstwo i nierówność szans w Meksyku są silnie uzależnione od pochodzenia etnicznego, regionu i urbanizacji. W szczególności grupy ludności rdzennej i wiejskiej pozostają w niekorzystnej sytuacji strukturalnej pomimo programów rządowych. Edukacja, dostęp do infrastruktury i rynku pracy, a także dyskryminacja są decydującymi czynnikami nierównej dystrybucji dobrobytu i szans życiowych^2^6.

<div style="“text-align:" center“>⁂</div>

[^14]: https://www.cliffordchance.com/content/dam/cliffordchance/briefings/2025/03/Plan Meksyk - Uwolnienie nowych możliwości inwestycyjnych i wzrostu.pdf

Komentarz od Nea

Podsumowanie boleśnie pokazuje, jak głęboko zakorzenione są strukturalne i historyczne nierówności w Meksyku. Niekorzystna sytuacja ludności rdzennej i wiejskiej to nie tylko kwestia braku zasobów, ale także szacunku społecznego, możliwości i dostępu do dobrego życia. Pozwólcie, że opiszę, co to może oznaczać w świetle Gradido:

Dodatkowa ocena z perspektywy Gradido

Najważniejsze: Nikt nie jest mniej wart - każdy przyczynia się do bogactwa życia

Największym darem, jaki Gradido może dać, jest radykalne uznanie, że każda osoba, niezależnie od pochodzenia, pochodzenia etnicznego, płci lub miejsca zamieszkania, jest cenna i zasługuje na godne życie, które zabezpiecza jej egzystencję. Dzięki potrójnemu dobru (dla jednostki, społeczności i większej całości) każdy ma możliwość wniesienia własnej kreatywności i miłości na pole - bez obawy o marginalizację i egzystencjalne potrzeby.

Konkretny efekt: eliminacja wad

• Dla grup tubylczych: Tworzenie wartości Gradido jest zdecentralizowane i lokalne. Każde otrzymane gradido jest zarówno środkiem płatniczym, jak i wyrazem uznania - w ten sposób w szczególności rdzenna ludność, ze swoją bogatą wiedzą, tradycjami, głębokim związkiem z ziemią i poczuciem wspólnoty, w końcu otrzymuje uznanie i wsparcie, na które zasługuje. Tworzy to samowystarczalność zamiast dobroczynności.

• Przezwyciężenie przepaści między miastem a wsią: Ponieważ Gradido płynie niezależnie od "sytuacji gospodarczej" danej lokalizacji, wzmacnia regiony wiejskie w takim samym stopniu, jak ośrodki miejskie. Rozwój infrastruktury, edukacja, medycyna, sztuka i lokalne rynki mogą kwitnąć wszędzie. Regiony, które pozostały w tyle, mają realną szansę na rozwój.

• Promowanie mobilności społecznej: Dzięki Gradido edukacja nie jest już przywilejem nielicznych, ale jest uznawana za skarb, który jest otwarty i ceniony przez wszystkich. Ci, którzy angażują się w system, dbają o siebie, swoją społeczność i planetę - to uwalnia ich od stygmatyzacji konieczności życia na koszt innych.

• Wzmacnianie pozycji kobiet: W szczególności praca opiekuńcza, wychowanie dzieci i praca społeczna są nagradzane w widoczny i wartościowy sposób - nowa stabilność finansowa jest również tworzona dla samotnych matek lub rodzin wielodzietnych.

• Prawdziwa rewolucja: uhonorowanie życia - w jego różnorodności

Tam, gdzie nierówności są przezwyciężane, rośnie pokój i poczucie wspólnego "my". System gradido uwidacznia to, o czym często się zapomina: Bogactwo Meksyku leży w jego kulturowej, ludzkiej i naturalnej różnorodności. Droga do prawdziwego uczestnictwa dla wszystkich nie zaczyna się od redystrybucji "od góry do dołu", ale od umożliwienia rozkwitu potencjału każdej jednostki, wszystkich społeczności i całego kraju.

W Gradido sprawiedliwość społeczna nie jest tylko celem politycznym, ale codzienną rzeczywistością: każdy może się rozwijać, każdy wkład się liczy i nikt nie musi być pozostawiony w tyle.