Madagaskar, Gradido, Open Source & Fihavanana - Wegen naar welvaart en waardigheid voor mens en natuur

Madagaskar staat op een beslissend keerpunt. Als een van de armste landen ter wereld, met 90 procent van de bevolking die onder de internationale armoedegrens leeft, belichaamt het eiland ook een enorm potentieel voor transformatie. De combinatie van diepgewortelde gemeenschapstradities (Fihavanana), toenemende digitale connectiviteit, opkomende vrouweninitiatieven en innovatieve economische modellen kan de weg vrijmaken voor duurzame ontwikkeling die zowel de mens als de natuur dient. Dit dossier werpt licht op hoe het Gradido-model van het „Drievoudig Goed“ zou kunnen samensmelten met Malagassische waarden en zou kunnen fungeren als katalysator voor diepgaande sociale transformatie.^1

Madagaskar staat voor enorme uitdagingen: 90% van de bevolking leeft in armoede, slechts 11% van de plattelandsbevolking heeft toegang tot elektriciteit en 94% werkt in de informele sector. Tegelijkertijd is er ook potentieel, zoals de relatief hoge alfabetiseringsgraad onder vrouwen.

Sociale, economische en politieke realiteit: een land in crisismodus

Extreme armoede als een alomtegenwoordige uitdaging

De armoedestatistieken van Madagaskar zijn onthutsend. Na een aanpassing van de armoedegrens van de Wereldbank naar 3 US dollar per dag, leven mensen nu 28,76 miljoen van de 31,96 miljoen mensen - 90 procent van de bevolking - in armoede. Deze figuren stellen geen abstracte gegevens voor, maar individuele lotgevallen: elk van deze mensen is een mens met namen, herinneringen, dromen en toekomstplannen die elke dag worstelt om te overleven.^1

De verdeling van armoede vertoont enorme regionale verschillen. Terwijl op het platteland, waar 80% van de bevolking woont, 79,9 procent leeft in armoede, is het armoedecijfer in de steden 56 procent**. De snelle toename van armoede in de steden is bijzonder alarmerend - het is de afgelopen tien jaar met 31,5 procent gestegen, vooral in de secundaire steden, waar het armoedepercentage is gestegen van 46 naar 61 procent. Deze ontwikkeling weerspiegelt de ineenstorting van economische kansen, een verslechterend ondernemingsklimaat en een gebrek aan investeringen in onderwijs, gezondheidszorg en stedelijke infrastructuur.^3

Vooral het zuiden van Madagaskar is getroffen. De regio ervaart zijn Vierde opeenvolgende periode van droogte, wat acute voedselonzekerheid veroorzaakt en massale migratiestromen op gang brengt naar vruchtbaardere noordelijke regio's - wat weer leidt tot conflicten en extra druk op land, bossen en voedselsystemen.^4

Structurele belemmeringen en vicieuze cirkels

De armoede in Madagaskar is multidimensionaal en verankerd in structurele barrières. 70% van de bevolking is meerdimensionaal arm, ondervinden achterstand op basisgebieden als onderwijs, gezondheid en levensomstandigheden. Bijna de helft van de bevolking heeft te kampen met voedselonzekerheid en kinderen onder de vijf jaar lijden aan Bijna elk tweede kind lijdt aan chronische ondervoeding - een van de hoogste percentages ter wereld.^6^4

De werkgelegenheidsstructuur onthult de armoedeval: 60,7 procent van alle banen is in de landbouw, een sector met een extreem lage productiviteit. Over 94% van de bevolking werkt in de informele sector, zonder sociale zekerheid, stabiel inkomen of wettelijke bescherming. Deze massale informaliteit weerspiegelt infrastructurele knelpunten, een gebrek aan onderwijs en een ondernemingsklimaat dat geen productieve, formele banen creëert.^8

Politieke instabiliteit en verovering door de elite

Politieke instabiliteit en een Verovering door elites ontwikkeling systematisch belemmeren. „Elite capture“ betekent dat vooruitgang, hervormingen en overheidsinvesteringen vaak worden gestuurd of verhinderd door een paar bevoorrechte groepen in hun eigen voordeel - ten koste van de meerderheid. De staat en het politieke systeem van Madagaskar staan voornamelijk ten dienste van de elites, wat wordt gezien als een belangrijk obstakel om de kwetsbaarheid van het land te overwinnen. De privésector wordt geconfronteerd met een ongelijk speelveld gedomineerd door economische spelers met een politiek netwerk. Corruptie is alomtegenwoordig en een gebrek aan transparantie in regelgevende besluiten belemmert bedrijfsactiviteiten.^9

Slechts 10,8 procent van het BBP wordt geïnd als belastingen, waardoor de capaciteit van de overheid voor overheidsinvesteringen en dienstverlening enorm wordt beperkt. Deze chronische onderfinanciering van de staatsbegroting leidt ertoe dat basisinfrastructuur - wegen, scholen, gezondheidscentra - in verval raakt of helemaal niet wordt aangelegd.^6

Fihavanana: Madagaskar's Ubuntu en de kracht van de gemeenschap

Het culturele DNA van solidariteit

Te midden van deze structurele crises is er een krachtige culturele basis: Fihavanana. Deze Malagassische term omvat de principes van solidariteit, wederkerigheid en verwantschap en vormt sinds de prekoloniale tijd de hoeksteen van de sociale cohesie. Fihavanana is vergelijkbaar met het Zuid-Afrikaanse concept van de Ubuntu („Een persoon is een persoon door andere mensen“), die onderlinge afhankelijkheid, wederzijdse zorg en gedeelde verantwoordelijkheid benadrukt.^10^12

Fihavanana is gebaseerd op drie pijlers: Respect, vriendelijkheid en wederkerigheid (wederkerigheid). Het concept begint op familieniveau, maar strekt zich uit tot vrienden, buren, leden van de gemeenschap en zelfs vreemden. Het structureert het hele Malagasy sociale systeem horizontaal en kenmerkt alle belangrijke overgangsfasen in het leven - geboorte, besnijdenis, huwelijk en dood - waarbij iedereen aanwezig moet zijn en op verschillende manieren moet bijdragen aan de ceremonie (voedsel, geld, muzikale of dansvaardigheden).^11

Een spreekwoord uit Madagaskar maakt de prioriteit duidelijk: „Beter een beetje geld verliezen dan een beetje vriendschap“. Tijdens COVID-19 werden de traditionele waarden van solidariteit en zorg gedemonstreerd door gemeenschapsacties die zich om de meest kwetsbaren bekommerden.^11

Concrete praktijk: Van Tana-maro tot Valin-tanana

Fihavanana uit zich in concrete collectieve oplossingen, vooral onder boeren, die 80 procent van de bevolking uitmaken. Traditionele termen zoals „Tana-maro“ en „Valin-tanana“ (wederzijdse arbeid) beschrijven gemeenschappelijke vormen van werk in de landbouw. Malagassische spreekwoorden zoals „Je kunt geen grond onder water graven tenzij je het samen doet“ weerspiegelen deze praktijk.^11

Fihavanana fungeert als Zeer effectief sociaal vangnet. Netwerken van solidariteit en wederkerigheid - gebaseerd op verwantschap, gemeenschap, religieuze of politieke banden - zijn essentieel om te overleven in arme gemeenschappen die te maken hebben met overlappende voedsel-, klimaat- en economische crises.^11

Grenzen en uitholling van traditionele waarden

Toch erodeert Fihavanana onder de druk van modernisering, verstedelijking en economische tegenspoed. Jongere generaties, vooral in stedelijke gebieden, internaliseren steeds meer individualistische waarden. De subsistentie-economie, die traditioneel gemeenschappelijke arbeid vereiste, maakt plaats voor markteconomische structuren die individuele concurrentie aanmoedigen.^13

Fihavanana is ook niet vrij van ambivalentie. Het streven naar sociale harmonie kan leiden tot Misbruik en onrecht worden verborgen, huiselijk geweld tegen vrouwen en kinderen uit angst om de harmonie van het gezin of de gemeenschap te verstoren. Hier is een kritische ontwikkeling nodig die Fihavanana combineert met universele mensenrechten en genderrechtvaardigheid.^12

Vrouwen en meisjes: de sleutel tot transformatie

Hoge arbeidsparticipatie met lage erkenning

Vrouwen spelen een centrale, maar sterk ondergewaardeerde rol in de samenleving en economie van Madagaskar. De arbeidsparticipatie van vrouwen is een indrukwekkend 82,6 procent (2024), een van de hoogste ter wereld. Niettemin 88,2 procent van de vrouwen in kwetsbare banen - zonder formele contracten, sociale zekerheid of passend loon.^14

Structurele barrières beperken de economische bijdragen van vrouwen enorm. Ze zijn 37 procent minder betaald dan mannen en hebben 20 procent meer kans op werkloosheid. Vrouwen zijn sterk ondervertegenwoordigd in de politiek: Slechts 16,5 procent van de parlementszetels, 37 procent van de ministersposten, 9 procent van de gouverneursposten, 5 procent van de burgemeestersposten en 7 procent van de gemeenteraadsleden en gemeenteraden wordt bekleed door vrouwen (vanaf 2024).^15

Onderwijs als knelpunt en hefboom

Terwijl de Alfabetiseringsgraad onder volwassen vrouwen 78,9 procent en ligt daarmee boven het regionale gemiddelde van 74,5 procent, slechts 33,5 procent van de meisjes rondt de eerste klas van de middelbare school af (vergeleken met 30,3% van de jongens). Dit lage afrondingspercentage beperkt drastisch de toegang tot geavanceerde vaardigheden, technische opleidingen en formele arbeidssectoren.^14

Uit een studie van de Wereldbank blijkt dat een stijging van de geletterdheid onder vrouwen met één procentpunt gepaard gaat met een gemiddelde stijging van het BBP per hoofd van de bevolking van 7,91 Amerikaanse dollar in Madagaskar. Investeringen in onderwijs voor meisjes hebben ook aantoonbare sociale voordelen: Ze correleren met een lagere kindersterfte, een betere gezondheid van het gezin en lagere geboortecijfers.^14

Maar de hindernissen zijn enorm. Meisjes worden vaak van school gehaald om te werken bij Huishoudelijk werk, landbouwactiviteiten en zorg om te helpen. Vroegtijdige huwelijken en tienerzwangerschappen zijn de belangrijkste redenen voor schooluitval. Gendergerelateerd geweld op school en een gebrek aan keuzevrijheid verergeren de situatie.

Succesvolle initiatieven voor onderwijs aan meisjes

Veelbelovende projecten tonen het potentieel van gerichte interventies. Nofy i Androy („Dromen van Androy“) ondersteunt 700 plattelandsmeisjes met uitgebreide onderwijsdiensten, waaronder middelbare school- en universiteitskosten, huisvesting, schoolbenodigdheden en bijlessen. Het programma biedt ook levensvaardigheidstraining, voorlichting over lichaamsbewustzijn en leiderschapsworkshops die meisjes in staat stellen om schadelijke culturele normen zoals kindhuwelijken en zwangerschap op jonge leeftijd te bestrijden.^17

Numériques Passerelles Madagascar (PNM) biedt een Postsecundair voorbereidend jaar van één jaar in computerwetenschappen met training in technische en zachte vaardigheden. Het programma is gericht op kansarme jongeren, waarbij minstens 50 procent jonge vrouwen zou moeten zijn. Sinds 2022 is bijna 530 personen hebben geprofiteerd van de training, en 90 procent zet hun studie voort aan partneruniversiteiten.^18

Laat ons leren-programma van UNICEF, ondersteund door Zonta International, bereikt in de verslagperiode 2021-22 1.200 kinderen niet ingeschreven op school (684 meisjes) met inhaalcursussen en bouwde twee klaslokalen. Het programma biedt ook Geld overmaken aan kwetsbare gezinnen die „moeders“ gidsen" gebruiken om kleine bedrijfjes op te starten en kinderen naar school te sturen.^19

Economische zelforganisatie van vrouwen

Aan de basis organiseren vrouwen zich in Zelfhulpgroepen (SHG's), om economische kwetsbaarheid te overwinnen. De Stichting Caring Response Madagaskar (CRMF) heeft sinds 2020 41 SHG's in de stad en op het platteland met maximaal 12 vrouwen per groep. In Toamasina zijn 340 vrouwelijke alfabetiseerden SHG's en 300 van hen werden financieel onafhankelijk door textiel, landbouw, veeteelt, detailhandel, voedselverwerking en catering.^20

De Steek Sainte Luce-project heeft tientallen vrouwen in een plattelandsdorp getraind in borduur- en bedrijfsvaardigheden. De coöperatie is nu gevestigd en onafhankelijk, met meer dan 103 Vrouwen, die tassen, beurzen en accessoires van hoge kwaliteit produceren. De gegenereerde inkomsten ondersteunen meer dan 948 mensen in Sainte Luce door middel van voedsel, onderwijs, kleding of gezondheidszorg.^21

Milieu, klimaat en landbouw: tussen crisis en herstel

Ontbossing en ecologische ineenstorting

De unieke biodiversiteit van Madagaskar - bijvoorbeeld 85 procent van de soorten komt nergens anders op aarde voor - wordt enorm bedreigd. Historisch groene en rijk beboste regio's zoals Diana in het noorden worden nu gekenmerkt door Ontbossing, bodemdegradatie en klimaatverandering ernstig beschadigd.^5^23

De oorzaken zijn complex. Demografische druk heeft ertoe geleid dat de lokale bevolking Bossen afgebrand om land vrij te maken voor landbouw. Ze beoefenden monoculturen die de grond snel uitputten, waardoor boeren hun percelen verlieten en de cyclus herhaalden in aangrenzende gebieden. Er werden ook bomen geplant voor Illegale houtskoolproductie gebrand om snel een inkomen te genereren.^24

In de periode 1973-2017 registreerde het zuiden van Madagaskar een 34 procent afname in bosbedekking. Het aangetaste landschap en de arme bodem verergeren de gevolgen van de klimaatverandering. De regenval nam af en de seizoenen werden onregelmatig, Dit leidde tot verdere bodemaantasting en dalende oogsten - wat boeren er weer toe aanzette om brandhout te gaan produceren en nog meer bossen te vernietigen.^25

Klimaatvolatiliteit en natuurrampen

Madagaskar is de vierde meest kwetsbare land ter wereld voor klimaatverandering. Extreme weersomstandigheden - Gemiddeld drie cyclonen per jaar, droogtes en overstromingen - veroorzaken doden, ontheemden, vernieling van huizen, infrastructuur en gewassen. De schade veroorzaakt door vier tropische stormen in 2022 alleen al was gelijk aan bijna 5 procent van het BBP van Madagaskar.^26^22

Het Zuiden kampt al vier jaar met aanhoudende droogte, waardoor meer dan een miljoen mensen honger lijden. Deze crisis wordt gevoed door Klimaatverandering en ontbossing die een gevaarlijke vicieuze cirkel creëren: Klimaatverandering bedreigt oogsten en bestaansmiddelen, waardoor boeren hun boerderijen uitbreiden door bomen te kappen - wat op zijn beurt droogte, overstromingen en bodemerosie versterkt.^22

Regeneratieve landbouw als uitweg

Bemoedigende proefprojecten laten zien dat regeneratieve landbouw kan deze vicieuze cirkel doorbreken. De Zanatany Rijstsysteem, mede-ontwikkeld door de Aga Khan Foundation (AKF) met kleine boerenbedrijven, stimuleert op de natuur gebaseerde oplossingen voor gewassen, vee en bosbouw die bodem en water herstellen en de biodiversiteit verbeteren - terwijl de opbrengst toeneemt.^27

Zanatany maakt het mogelijk voor boeren, Rijstplanten rechtstreeks in de grond zaaien in plaats van zaailingen te verplanten vanuit kwekerijen, waardoor er twee tot drie weken eerder geoogst kan worden. Het systeem maakt gebruik van 80 procent minder zaad, vermindert kosten en arbeid, vooral voor vrouwen die gewoonlijk kwekerijen beheren en zaailingen verplanten.^27

Over 116.000 mensen in Madagaskar, waarvan meer dan de helft vrouwen, zijn bereikt, en boeren besparen gemiddeld 20 procent van hun inputkosten. Een boer, Randriamitantsoa, vertelt: „De grond werd vruchtbaarder doordat het meer voedingsstoffen opnam, en onze opbrengsten namen toe.“ Na het stoppen met chemische inputs verbeterde ook de gezondheid van zijn vrouw. Zijn inkomen verviervoudigde van 500.000 ariary (110 USD) per jaar tot dit bedrag per kwartaal.^27

Een project van Natuurbehoud en het Groene Klimaatfonds lieten vergelijkbare successen zien. Boeren die Klimaatvriendelijke praktijken aangenomen - droogtebestendige planten, mulchen om erosie te voorkomen, inheemse fruitbomen planten - waren niet alleen minder vaak hun omliggende land ontbostten, maar ook een grotere voedselzekerheid hadden. De afname in voedselonzekerheid was verrassend snel zichtbaar.^22

Digitalisering, open source en technologische innovatie

Digitale kloof en snelle groei

Het digitale landschap van Madagaskar wordt gekenmerkt door extreme ongelijkheid reliëf. Alleen 20-33 procent van de bevolking gebruikt internet (afhankelijk van de bron), en ongeveer 80 procent van de Madagaskiërs maken helemaal geen gebruik van het internet. Op het platteland gebruikt alleen 29 procent van de vrouwen heeft toegang tot een mobiele telefoon, 2,6 procent tot internet en 1,4 procent tot een computer.^28^30

Toch is er een snelle groei. De Mobiele telefoonpenetratie tussen 2022 en 2023 met 79,47 procent. Over 9,6 miljoen mobiele internetabonnees werden geregistreerd in 2023, vergeleken met 4,9 miljoen in het jaar daarvoor. Het mobiele dataverbruik steeg met 49,07 procent van 127.684 TB naar 190.339 TB.^31

De kosten zijn echter onbetaalbaar. Maandelijkse uitgaven voor mobiel internet in 2023 vertegenwoordigden 6,28 procent van het bruto nationaal inkomen per hoofd van de bevolking - drie keer hoger dan de limiet die is vastgesteld door de ITU 2 procent betaalbaarheidsdrempel. De regering dringt er nu bij telecomaanbieders op aan om de prijzen te verlagen om digitale inclusie te bevorderen.^29

Een ambitieus 24 miljoen dollar programma (DECIM) werd gelanceerd om 664.000 aangesloten digitale apparaten te verdelen, waarvan 400.000 specifiek voor vrouwen en meisjes. Het programma is gericht op het verkleinen van de verschillen in toegang tot technologie en het versterken van digitale en economische inclusie.^28

Open source beweging en technisch talent

Madagaskar heeft een Sterk aanbod van talent voor softwareontwikkeling, met ongeveer 500-600 gekwalificeerde software-ingenieurs, die elk jaar afstuderen. Een dynamisch Informatie- en communicatietechnologie (ICT) particuliere sector kan worden gebruikt om digitale diensten te leveren die zijn afgestemd op de behoeften van de bevolking.^32

De Madagaskar Open Source Gemeenschap (MOSC) biedt een online platform voor het delen van en leren over open source technologieën. Madagaskar heeft een Nationale openbronstrategie (SON) om de ontwikkeling en het gebruik van open source software en open standaarden te bevorderen.^34

Opmerkelijke technologen zoals Henri Razafinarivo (oprichter van Smart Solutions, gespecialiseerd in open source-oplossingen), Toavina Ralambomahay (softwareontwikkelaar en oprichter van FOSSFA, voorstander van open data) en Mialy Andriamananjara (oprichter van Miray IT Solutions, lid van het MOSC) zijn de drijvende kracht achter de open source-beweging.^34

Educatieve initiatieven voor digitale vaardigheden

Verschillende initiatieven bevorderen digitale vaardigheden, vooral voor kansarme jongeren. Onderwijs voor het CARE-programma van Madagaskar (Coding Applications Robotics Education) traint kinderen uit Madagaskar in programmeren. Het project heeft Bijna 40 apparaten, 3 videoprojectoren, glasvezelnetwerk, honderden boeken en 2 getrainde docenten. „Door te leren programmeren bereiden Malagasy kinderen zich voor op een betere toekomst, omdat programmeren een van de zeldzame beroepen is waarvoor je niet per se naar het buitenland hoeft te verhuizen,“ staat er.^35

Onja, een sociale onderneming, leidt getalenteerde jongeren in Madagaskar op in Engels en softwareontwikkeling en plaatst hen in wereldwijde technische carrières. Tantely Andrianarivola, een van Onja's eerste afgestudeerden, had geen computer- of Engelse vaardigheden, maar werd in 2,5 jaar front-end developer bij 90POE. „Onja wil de Malagassische techgemeenschap samenbrengen en alternatieve carrièrepaden creëren voor mensen die geïnteresseerd zijn in software engineering in Madagaskar,“ legt het initiatief uit.^36

Microfinanciering, spaargroepen en alternatieve economische cycli

Verenigingen voor sparen en lenen in dorpen (VSLA's)

Verenigingen voor sparen en lenen in dorpen (VSLA's) zijn een essentieel ondersteuningsnetwerk geworden voor kleine boeren. Ze bieden vaak de enige toegankelijke manier, om productiemiddelen zoals zaden en apparatuur te verkrijgen, evenals huishoudelijke uitgaven voor onderwijs en gezondheidszorg tegen betaalbare tarieven zonder onderpand.^37

VSLA's in Madagaskar vertegenwoordigen meer dan alleen financiële diensten - ze versterken sociale vangnetten binnen gemeenschappen. In Tanzania mobiliseerde de Tele-Bere VSL-vereniging 150 VSL-groepen met meer dan 4.500 leden (meer dan 85 procent vrouwen) en over GHS 2,6 miljoen (ongeveer USD 450.000) aan besparingen per jaar.^37

In Madagaskar Nationaal vrouwenplatform voor duurzame ontwikkeling en voedselzekerheid (PNFDDSA) Vrouwen gebruiken VSLA-fondsen om bedrijfsplannen te ontwikkelen, startende ondernemingen zoals boomkwekerijen te ondersteunen met leningen en handelsbeurzen te organiseren.^37

Een succesverhaal is Joséphine Rasoanantenaina uit het dorp PK7. Ondanks dat ze twee banen had, verdiende ze maar de helft van het geld dat ze nodig had. Nadat ze zich had aangesloten bij een van de organisaties die door Geld voor Madagaskar worden gesteund Spaargroep van de gemeenschap (GEC) haar leven was veranderd. Ze legt uit: „Voorheen deden de inwoners van mijn dorp aan ‚Voa mamy‘, maar de aanpak was niet vergelijkbaar met die van de GEC. De laatste is meer gedisciplineerd en geformaliseerd.“ Door de training in moestuinieren, die ze doorgaf, hebben alle leden nu moestuinen voor extra inkomsten.^38

Microfinanciering en digitale financiële oplossingen

Ondanks de diversiteit aan bestaande financiële instellingen - banken, microfinancieringsinstellingen (MFI's), financiële organisaties, instellingen voor elektronisch geld - is de Financiële inclusie laag en ongelijk verdeeld. Volgens de FinScope Consumer Survey 2016 is slechts 29 procent van de volwassenen in Madagaskar heeft toegang tot formele financiële diensten. Alleen 12 procent gebruikt een bankrekening, en 46 procent heeft helemaal geen toegang - zelfs niet aan informele financiële diensten.^39

Sociaaleconomische omstandigheden, laaggeletterdheid, infrastructurele beperkingen (wegen, netwerk, connectiviteit, elektriciteit) en een onderontwikkeld betalingsecosysteem maken het moeilijk voor formele financiële dienstverleners om kwetsbare bevolkingsgroepen op het platteland te bereiken.^39

Als alternatief hebben NGO's zoals CARE Internationaal en Katholieke Hulpdiensten (CRS) de basis van Spaargroepen voor kwetsbare, onderbedeelde en niet-bedeelde mensen op het platteland. Deze zijn geïnspireerd op het Mata Masu Dubara-model uit Niger.^39

Première Agence de Microfinance (PAMF)-Madagaskar, een deposito- en kredietinstelling met een vergunning van de centrale bank, wil armoede bestrijden door middel van economische en sociale uitsluiting. 70 procent van de leners woont op het platteland en digitale financiële diensten gebruiken. Samen met de Grameen Foundation ontwikkelde PAMF de eerste Scorecard Vooruitgang uit Armoede (PPI) voor Madagaskar, een veelgebruikt instrument in microfinanciering om het bereik van armoede te meten.^40

Lokale valuta en aanvullende systemen

Hoewel formele alternatieve of complementaire munteenheden nog niet wijdverbreid zijn in Madagaskar, is de ervaring met digitale portemonnees en Mobiel geld een groeiende openheid voor innovatieve financiële systemen. Deze infrastructuur zou als basis kunnen dienen voor de toekomstige introductie van complementaire valutasystemen zoals Gradido.^39

Gradido en Madagaskar: een natuurlijke resonantie

Het drievoudige goede en Fihavanana

De Gradidomodel van de „natuurlijke levenseconomie“ is gebaseerd op het fundamentele ethische principe van „Driedubbel welzijn“Het welzijn van het individu, het welzijn van de gemeenschap en het welzijn van het grotere geheel (milieu en natuur). Deze benadering sluit bijzonder goed aan bij Madagaskar's Fihavanana traditie, die ook het welzijn van het individu in harmonie brengt met dat van de gemeenschap en het bredere ecosysteem.^11^42

Gradido stelt een drievoudige creatie van geld voor: Voor elke persoon, maandelijks 3.000 Gradido (GDD) gecreëerd - zonder schuld te creëren. Een derde gaat naar elke persoon als Actief basisinkomen, een derde naar de overheidsbegroting voor algemene infrastructuur, en een derde naar een Compensatie en milieufonds, om problemen met economische en ecologische erfenissen uit de weg te ruimen.^42

Actief basisinkomen: Onvoorwaardelijke deelname

De Actief basisinkomen is de dank van de gemeenschap voor de Onvoorwaardelijke deelnameIedereen heeft het recht om bij te dragen aan de gemeenschap volgens zijn of haar neigingen en capaciteiten. De beloning is 20 gradido per uur tot een maximum van 50 uur per maand, dus maximaal 1.000 gradido per maand. Mensen die vanwege hun leeftijd of gezondheid niet kunnen bijdragen, krijgen hun basisinkomen onvoorwaardelijk.^42^44

Dit concept kan worden toegepast in Madagaskar transformerend effect ontvouwen. Het zou Massaal onbetaald zorgwerk door vrouwen, de zorg voor kinderen, ouderen en zieken en huishoudelijke taken Zichtbaar maken en waarderen. Bovendien traditionele Fihavanana praktijken - wederzijds werk, burenhulp, gemeenschapsprojecten - worden direct beloond met Gradido, wat deze essentiële sociale banden zou versterken.^11^42

Milieufonds voor regeneratie

De Compensatie- en milieufonds (AUF) zou De urgente milieu-uitdagingen van Madagaskar adres. Een derde van alle geldschepping zou continu naar de Herstel en behoud van natuur en milieu stroom. Hiermee kunnen de volgende initiatieven worden gefinancierd:^42

• Herbebossingsprogramma's en herstel van aangetaste landschappen^5

• Regeneratieve landbouwpraktijken (Zanatany-systeem, agrobosbouw)^27

• Mangroveherstel en kustbescherming^5

• Elektrificatie door zonne-energie en hernieuwbare energie voor plattelandsgemeenschappen^48^50

• Behoud van biodiversiteit en duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen^22

Sinds 85 procent van de bevolking is afhankelijk van de landbouw als belangrijkste bron van inkomsten, Een goed gefinancierd milieufonds zou de directe levensomstandigheden verbeteren en tegelijkertijd het unieke natuurlijke erfgoed van Madagaskar beschermen.^27

Belastingvrij gemeenschapsbudget

Het tweede derde deel van geldschepping - 1.000 GDD per hoofd per maand - stromen naar de overheidsbegroting, die net zo groot zou zijn als nu in Duitsland, inclusief gezondheidszorg en sociale uitkeringen. Aangezien dit al gebeurt door geldschepping Geen belastingen, verplichte verzekeringen en andere heffingen nodig.^43

Voor Madagaskar, waar alleen 10,8 procent van het BBP wordt geïnd als belastingen en de overheid chronisch ondergefinancierd is, zou dit revolutionair zijn. Een solide, belastingvrije begroting zou dat kunnen:^6

• Scholen, gezondheidscentra en infrastructuur bouwen en onderhouden in landelijke gebieden^7^52

• Gratis gezondheidszorg garantie voor alle^53

• Onderwijs tot en met middelbaar niveau zonder verborgen kosten[^15][^54]

• Wegen, bruggen en marktingangen voor boeren^55

Monetaire vergankelijkheid en stabiel systeem

Gradido ziet een Maandelijkse bederfelijkheid (negatieve rente) van 5,6 procent die, samen met de maandelijkse creatie van geld, een zelfregulerend systeem vormt dat Houdt de geldhoeveelheid en prijzen stabiel. Dit voorkomt deflatie of inflatie en bevrijdt de economie van de constante druk om te groeien.^43

Vergankelijkheid bevordert ook Investeringen in onroerend goed - Onderwijs, infrastructuur, duurzame producten - in plaats van speculatief hamsteren. In een economie die momenteel onder Inflatie van meer dan 8 procent Een stabiel valutasysteem zou planningszekerheid creëren voor huishoudens en bedrijven.^57

Proefprojecten in Madagaskar: concrete benaderingen

Ideale startomstandigheden

Madagaskar biedt uitzonderlijk gunstige omstandigheden voor proefprojecten van Gradido, die kunnen worden vergeleken met soortgelijke omstandigheden in andere landen zoals de Filipijnen, Griekenland en de Malediven:^58^59

1. Bestaande gemeenschapsstructurenDe van oudsher hechte dorpsgemeenschappen met gevestigde buurtondersteuningssystemen (Fihavanana) vormen een ideale basis voor op de gemeenschap gebaseerde valutasystemen.^11

2. Geografische isolatie als voordeelDe natuurlijke afbakening van dorpsgemeenschappen, vooral op eilanden voor de kust, zou gecontroleerde proefprojecten mogelijk kunnen maken zonder het nationale monetaire systeem te destabiliseren.^58

3. Hoge digitale gereedheidGeavanceerde digitalisering en openheid voor blockchaintechnologieën creëren de technische voorwaarden voor de implementatie van digitale gradido.^32^58

4. Behoefte aan diversificatieDe economische afhankelijkheid van zelfvoorzienende landbouw en de grote afhankelijkheid van import creëren vraag naar alternatieve economische modellen.^55

5. ZorgintegratieHet bestaande systeem onbetaald zorgwerk en Vrijwilligerswerk kunnen worden versterkt en zichtbaar worden gemaakt door middel van gradido herkenning.^45

Fasenmodel voor implementatie

Een stapsgewijze procedure zou er als volgt uit kunnen zien:

Fase 1: Op de gemeenschap gebaseerde proefprojecten (6-12 maanden)

• Selectie van 3-5 dorpsgemeenschappen op het platteland met sterke Fihavanana-praktijken en openheid voor innovatie

• Focus op bestaande Projecten van de Gemeenschap zoals gezondheidscentra, scholen, landbouwcoöperaties of herbebossingsinitiatieven

• Integratie met traditionele Buurthulpsystemen en VSLA's

• Partnerschap met lokale NGO's zoals Ny Tanintsika, SEED Madagaskar, Akamasoa of Vereniging Mitsinjo^38^61

Fase 2: Sectorspecifieke uitbreiding (1-2 jaar)

• Piloten in de ZorgsectorOuderenzorg, kinderopvang, gezondheidsdiensten in dorpen

• Samenwerking met landbouwprojecten (Zanatany, agrobosbouw) en initiatieven voor duurzaam toerisme^27^46

• Integratie van Onderwijsinstellingen voor bewustmaking en digitale geletterdheid^18

• Speciaal Initiatieven voor vrouwenBorduurcoöperaties, zelfhulpgroepen, Nofy i Androy onderwijsprogramma's^20^17

Fase 3: Technologische integratie (2-3 jaar)

• Ontwikkeling van Mobiele apps voor Gradido, aangepast aan lokale behoeften en talen (Malagasy, Frans)

• Integratie met bestaande digitale infrastructuur en systemen voor mobiel geld

• Gebruik van Openbrontechnologie en integratie van de Madagaskar Open Source Gemeenschap^34

• Structuur van Servers in de gemeenschap met transacties tussen gemeenschappen^62

Fase 4: Institutionele verankering (3-5 jaar)

• Samenwerking met Gemeenteraden (Fokontany) voor integratie van lokaal bestuur

• Samenwerking met VN-ontwikkelingsprogramma's (UNDP, UNICEF, FAO) en de Wereldbank

• Ontwikkeling wettelijk kader voor aanvullende valuta

• Partnerschap met de Ministerie voor Digitale Ontwikkeling en de centrale bank voor wettelijke erkenning^28

Concrete toepassingsgebieden

Bevordering van vrouwen en onderwijs

Gradido kon Meisjesonderwijsprogramma's door het zorgwerk van moeders, mentoren en leerkrachten te belonen. „Moedersleiders“, die al een centrale rol spelen in programma's voor geldoverdrachten, zouden Gradido kunnen ontvangen voor gemeenschapsorganisatie en steun aan kwetsbare gezinnen.^19

Projecten zoals Numériques Pasjes Madagaskar zou Gradido kunnen gebruiken om studenten te belonen voor liefdadigheidsbijdragen (bijles voor jongere leerlingen, digitale geletterdheid in dorpen, open source projectwerk).^18

Regeneratieve landbouw en het milieu

Boeren die Zanatany principes of Agrobosbouw kunnen worden vergoed uit het milieufonds. Dit zou een stimulans zijn om over te schakelen van destructieve "slash-and-burn"-praktijken naar regeneratieve methoden.^27^47

Herbebossingsinitiatieven zoals de succesvolle Ny Tanintsika project, waarbij in één jaar tijd 47 hectare bos werd hersteld en 35.000 bomen werden geplant, zou via Gradido kunnen worden opgeschaald. Leden van de gemeenschap zouden betaald worden voor boomkwekerijen, het verzamelen van zaad, het planten en het onderhoud.^5

Elektrificatie door zonne-energie

WeLight Madagaskardat 120 minigrids op zonne-energie in dorpen gebouwd om 45.000 huishoudens en bedrijven duurzame toegang tot energie kan worden opgeschaald met Gradido-financiering uit het gemeenschapsbudget.^48

De gegevens van de Aga Khan Stichting en atmosfair getraind 744 Vrouwelijke zonne-ingenieurs, die tot 2030 630.000 huishoudens kunnen door Gradido worden betaald voor installatie, onderhoud en training - waardoor vrouwen economische onafhankelijkheid en technische expertise krijgen.^50

Gezondheidszorg en sociale diensten

Gezondheidsvrijwilligers (CHVs), waarvan meer dan 18.000 via het ACCESS-programma De mensen die getraind zijn, kunnen Gradido ontvangen voor gezondheidsvoorlichting, gezinsplanning, malariabeheer en voedingsmonitoring.^51

Initiatieven zoals PluriEllesdie 25 Verloskundigen die worden aangeworven in geboortecentra op het platteland kunnen worden gefinancierd via het gemeenschapsbudget, zodat Toegang van vrouwen tot plaatselijke gezondheidszorg zonder onbetaalbare reiskosten.^64

Synergieën, succesfactoren en groeipotentieel

Open Source, Grassroots en Gradido: wat ze van elkaar kunnen leren

Open bron principes - Transparantie, gezamenlijke ontwikkeling, open toegang - resoneren diep met de waarden van Gradido en Fihavanana. Madagaskar's groeiende open source gemeenschap zou dat kunnen:^34

• Technologische infrastructuur Ontwikkelen voor Gradido implementatie (mobiele apps, community server, blockchain integratie)^62

• Onderwijsmateriaal en trainingsmodules maken in Malagasy en Frans

• Hulpmiddelen voor participatief bestuur Een gezamenlijk besluitvormingsproces ontwikkelen voor de inzet van Gradido

Vrouweninitiatieven aan de basis zoals zelfhulpgroepen, hechtcoöperaties en onderwijsprogramma's:

• Als eerste toepassers en Multipliers serveren voor Gradido

• Praktische kennis op gemeenschapsgebaseerde financiering en collectieve besluitvorming

• Cultureel aangepaste communicatiestrategieën die de Fihavanana-waarden benadrukken

Gradido zou kunnen:

• Bestaande initiatieven met duurzame financiering die niet afhankelijk is van externe donoren

• Waardering en zichtbaarheid voor onbetaalde zorg en gemeenschapswerk

• A Inclusief economisch systeem die niemand achterlaat

Kritische succesfactoren

1. culturele aanpassing en bewustmaking

De introductie van Gradido vereist een ingrijpende verandering in bewustzijn - weg van een schaarsheidsmentaliteit naar dankbaarheid, samenwerking en een focus op het algemeen belang. Uitgebreide educatieve campagnes in samenwerking met traditionele leiders (Mpiadidy, Mpanandro), scholen en gemeenschapsorganisaties zijn essentieel.^45

Fihavanana biedt een natuurlijk startpuntGradido kan worden gezien als een moderne ontwikkeling van traditionele waarden die deze waarden versterkt in plaats van ze te vervangen.^11

2. politieke steun en wettelijk kader

Langetermijn Politieke steun is essentieel voor de duurzame ontwikkeling van alternatieve valutasystemen. Nauwe samenwerking met de Ministerie voor Digitale Ontwikkeling, de Centrale Bank, en progressieve parlementariërs is nodig om een wettelijk kader te creëren dat complementaire munteenheden naast de ariary toestaat.^28^67

Proefprojecten moeten nauw lokale autoriteiten (fokontany-opperhoofden, burgemeesters) en de Agence pour le Développement de l'Électrification Rurale (ADER) samenwerken om legitimiteit en institutionele steun te krijgen.^48

3. digitale infrastructuur en inclusie

Terwijl de digitale connectiviteit groeit, is de digitale tweedeling een groot obstakel, vooral voor Plattelandsvrouwen. De Gradido-implementatie moet worden gebruikt met digitale geletterdheid en Meerdere toegangsroutes Mobiele apps voor smartphonegebruikers, sms-systemen voor mobiele basistelefoons en papieren back-upsystemen voor gemeenschappen zonder connectiviteit.^30

Lage kosten of Gesubsidieerde datapakketten specifiek voor Gradido-transacties kan de overstap versnellen.^29

4. opname en verdeling van macht

Participatieprocessen kunnen worden gedomineerd door bepaalde groepen als er niet actief wordt gezorgd voor inclusie en diversiteit. Specifieke mechanismen zijn nodig om ervoor te zorgen dat:^59

• Vrouwen gelijke toegang en beslissingsbevoegdheid hebben

• Gemarginaliseerde groepen (bijv. etnische minderheden, mensen met een handicap) zijn opgenomen

• Jongere en oudere generaties beide zijn vertegenwoordigd

• Landelijke en stedelijke perspectieven evenwichtig zijn

De Waardering van bijdragen aan het algemeen belang vereist duidelijke, consensuele criteria om eerlijkheid en acceptatie te garanderen.^44

5. misbruik voorkomen en vertrouwen opbouwen

Transparante regels, robuuste bestuursstructuren en Sociocratische Cirkel Organisatiemethode (SCM) misbruik kan voorkomen. Gemeenschapsgebaseerde moderatie, zoals reeds toegepast in de Gradido Cirkels, maakt collectief toezicht en wederzijdse verantwoordingsplicht mogelijk - in overeenstemming met de Fihavanana principes van gemeenschapsverantwoordelijkheid.^62

Corruptie, die wijdverspreid is in Madagaskar, moet direct worden aangepakt. Gedecentraliseerde, op open bronnen gebaseerde systemen met transparante transactieregistraties kunnen helpen om elitevorming te voorkomen en vertrouwen op te bouwen.^9^69

Netwerken en strategische partnerschappen

Nationale partners:

• Ministerie van digitale ontwikkeling, post en telecommunicatie (voor digitale infrastructuur)^28

• Ministerie voor Jeugd (voor vredesopbouw en mobilisatie van gemeenschappen)^68

• Nationale Coördinatie voor Inclusieve Financiering (CNFI) (voor integratie van microfinanciering)^39

• Madagaskar Open Source Gemeenschap (MOSC) (voor technologische ontwikkeling)^34

NGO's en maatschappelijke organisaties:

• Geld voor Madagaskar (Spaargroepen van de gemeenschap, milieubescherming)^38

• SEED Madagaskar (gezondheid van de gemeenschap, onderwijs, vrouwenlevens, WASH)^65^61

• Nofy i Androy (Onderwijs voor meisjes)^17

• Vrouwen leiden Madagaskar (Gendergelijkheid, leiderschap)^71

• Akamasoa (armoedebestrijding, infrastructuur)^60

• Stichting Aga Khan/OSDRM (regeneratieve landbouw, microfinanciering)^27

Internationale ontwikkelingsorganisaties:

• UNICEF (onderwijs, gezondheid, geldoverdrachten)^51^68

• UNDP (Bestuur, Vredesopbouw)^68

• FAO (Dimitra Clubs, Agroecologie)^5

• Wereldbank/IFC (Ontwikkeling particuliere sector)^6

• Groen Klimaatfonds (Klimaatintelligente landbouw)^22

Technologie en zonne-energie:

• WeLight Madagaskar (Minigrids op zonne-energie)^48

• Blotevoetencollege Internationaal (Vrouwelijke zonne-energie-ingenieurs)^63

• Onja (Technische opleiding, software engineering)^36

• Numériques Pasjes Madagaskar (Opleiding informatica)^18

Madagaskar als modelregio voor Afrika

Als de proefprojecten van Gradido in Madagaskar succesvol zijn, zou het land erkend kunnen worden als een Modelregio voor ingrijpende transformatie in Afrika en daarbuiten. De specifieke voordelen zijn

Wetenschappelijke onderbouwing: Gecontroleerde pilots mogelijk maken in geografisch geïsoleerde gemeenschappen strenge effectbeoordeling - Vergelijking met controlegroepen, longitudinale onderzoeken naar armoedebestrijding, gendergelijkheid, milieuherstel en sociale cohesie.^3

Blauwdrukken voor replicatie: Gedocumenteerde leerprocessen, uitdagingen en oplossingen uit Madagaskar kunnen Aangepaste implementatiestrategieën voor andere Afrikaanse landen met een vergelijkbare context - veel armoede, sterke gemeenschapstradities, digitale transformatie, kwetsbaarheid van het klimaat.^45

Pan-Afrikaanse Ubuntu-resonantie: Fihavanana is geen geïsoleerd Madagaskisch eiland, maar onderdeel van een breder Afrikaanse Ubuntu-filosofie, dat wordt toegepast van Zuid-Afrika tot Kenia, Malawi en Mozambique. Een succesvol gradido model in Madagaskar zou kunnen zijn Culturele acceptatie in andere door Ubuntu beïnvloede samenlevingen.^10^73

Zuid-Zuidsamenwerking: De ervaring van Madagaskar zou Zuid-Zuid kennisuitwisseling met andere eilandstaten (Malediven, Marshalleilanden, Filippijnen) of plattelandsregio's in Azië en Latijns-Amerika met vergelijkbare uitdagingen en mogelijkheden.^58

Conclusie: Hoop door gemeenschap, innovatie en waardering

Madagaskar staat voor enorme uitdagingen: 90 procent armoede, instortende ecosystemen, enorme ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, chronische onderontwikkeling. Toch zijn er tekenen van hoop in het land - van Zanatany boeren, die opbrengsten verdubbelen en bossen beschermen, meer dan Vrouwelijke zonne-energie ingenieurs, die dorpen elektrificeren, tot Zelfhulpgroepen, financiële onafhankelijkheid bereiken.^27^63

Deze initiatieven tonen aan: Transformatie is mogelijk wanneer gemeenschap, initiatief en innovatieve oplossingen samenkomen. Het Gradido-model zou kunnen fungeren als een katalysator die:

• Fihavanana waarden nieuw leven ingeblazen en gemoderniseerd, door bijdragen van de gemeenschap economisch zichtbaar te maken en te waarderen

• Empowerment van vrouwen en meisjes door een actief basisinkomen voor zorg, onderwijs en leiderschap

• Milieuherstel gefinancierd via een continue instroom van kasmiddelen in het egalisatie- en milieufonds

• Digitale innovatie met open source-principes en lokale expertise

• Een aanvulling op bestaande systemen microfinanciering, VSLA's, mobiel geld - in plaats van ze te vervangen.

De weg zal niet gemakkelijk zijn. Culturele verandering, politieke weerstand, technologische hindernissen, corruptie en elite-invloed zijn reële risico's. Maar de Urgentie van de crisis en de Kracht van gemeenschapstradities een kans creëren.

Madagaskar kon laten zien dat een een andere wereld is mogelijk - Een economie die in dienst staat van het leven en niet andersom. Een economie waarin iedereen - kind of bejaarde, in Antananarivo of een afgelegen dorp - betrokken is bij de economie. Waardigheid, welvaart en harmonie met de natuur kunnen leven. Deze visie is het waard, om samen te werken, te experimenteren en te dromen.

De tekenen zijn gunstig. Nu is het tijd om de eerste stap te zetten. <span style="“display:none“">^100^102^104^106^108^110^112^114^116^118^120^122^124^126^128^130^132^134^136^138^140^142^144^74^76^78^80^82^84^86^88^90^92^94^96^98</span>

<div align="“center“">⁂</div>

[^54]: https://www.grocentre.is/static/gro/publication/1767/document/Mialy Rakotondramboa.pdf

[^144]: https://www.measureevaluation.org/prh/research/best-country-fact-sheets/Urban-rural landenstudieblad Madagaskar.pdf