Gradido garandeert gelijke rechten voor mannen en vrouwen

Wijst de lockdown op het falen van gelijke kansen?

Künzelsau, 27.01.2021 - Vrouwen zijn nog nooit zo "systeemrelevant" geweest als in de Coronacrisis - en nog nooit zo zwaar belast. Wereldwijd is 70 procent van het personeel in sociale en verzorgende beroepen vrouw. Zelfs in normale tijden verrichten zij gemiddeld driemaal zoveel onbetaald 'zorgwerk' als mannen. In de huidige crisis dreigt dit hun ondergang te worden. Het zijn vooral vrouwen die bij elke lockdown minder gaan werken om voor de kinderen te zorgen, naar school te gaan of voor behoeftige familieleden te zorgen. Deze ontwikkeling maakt overduidelijk hoe fragiel de vermeende gelijkheid eigenlijk was. In feite lopen vrouwen het risico de grote verliezers van de crisis te worden als de arbeidswereld niet ingrijpend wordt hervormd. Voor sociale wetenschappers lijkt een fundamentele verandering van onze huidige arbeidsmodellen onvermijdelijk, willen mannen en vrouwen eindelijk gelijke kansen krijgen. De economische bionica van de Gradido-academie heeft bovendien reeds een geschikt concept uitgewerkt. Zij bouwen vast op de gelijke deelname van de geslachten - volgens de succesmodellen van de natuur.

Van oudsher hebben vrouwen niet alleen het leeuwendeel van de zorg voor ouderen en zieken op zich genomen, maar ook huishoudelijk werk, gezinswerk en de zorg voor behoeftige familieleden. Enerzijds dienen zij het traditionele zelfbeeld dat dit een uiting is van liefdevolle zorg. Anderzijds betekent het aanhoudend lagere loon voor vrouwelijke werknemers dat het ook nu nog voornamelijk vrouwen zijn die hun professionele inzet verminderen wanneer kinderen of ouders steun nodig hebben. Was de dubbele last al vóór de Coronacrisis een grote uitdaging, in het tijdperk van thuiswerk en thuisonderwijs wordt het een zware last - met dreigende gevolgen. Uit recent onderzoek is gebleken dat elke extra afsluiting vrouwen ertoe brengt hun werkuren verder te verminderen ten gunste van meer gezinstaken. Economen vrezen dat veel vrouwelijke werknemers door deze trend het risico lopen op een permanent inkomensverlies en een pijnlijke terugval in hun loopbaan.

Volgens het Duitse Instituut voor Economisch Onderzoek ligt het percentage vrouwen in de "systeemrelevante" beroepsgroepen net onder de 75 procent. Als verpleegkundigen en geriatrische verpleegkundigen zorgen zij voor zieke mensen in de frontlinie. Kassiers "houden de winkel draaiende". Kinderverzorgsters zorgen voor de kinderen van degenen die niet weg kunnen blijven van hun systematisch belangrijke baan wanneer scholen en kinderdagverblijven gesloten zijn. Wat deze "vrouwenbanen" echter gemeen hebben, is niet alleen dat zij als onmisbaar worden beschouwd in de Corona-crisis, maar ook dat zij overwegend slecht betaald worden. Onder het motto "Wat in het gezin "gratis" wordt gedaan, mag niet veel kosten" hebben de typisch vrouwelijke banen ook op de arbeidsmarkt nog steeds geen passende economische waarde. Deze maatschappelijke minachting van het zorgwerk is niet alleen ondraaglijk, maar ook in de hoogste mate onzinnig" verontwaardigde Margret Baier, de eigenaresse van de Gradido-academie, zich, "omdat dit vrouwelijke zorgwerk existentieel is voor zowel onze economie als onze welvaart." De arbeidsprestaties van vrouwen vormen de ruggengraat van ons systeem, en niet alleen in deze crisis."

Los daarvan heeft het laatste onderzoek van de Bertelsmann-stichting bevestigd hoezeer de Corona-crisis de traditionele rolmodellen in het gezin heeft aangetast - en hoe overbelast vrouwen daardoor lichamelijk en psychisch zijn. "Er is behoefte aan een interdisciplinair maatschappelijk discours over de voor- en nadelen van een moderne arbeidswereld. Arbeidsmarkt- en werkgelegenheidsbeleid, gezinsbeleid en gezondheidsbeleid kunnen niet langer los van elkaar worden gezien", aldus Martin Spilker, directeur van het eigen competentiecentrum voor bedrijfscultuur en leiderschap van de stichting.

"We hebben dringend behoefte aan meer flexibele werkmodellen en een passende waardering en beloning van zorgarbeid," bevestigt ook Bernd Hückstädt, de medeoprichter van de Gradido Academie. Meer dan twee decennia lang hebben economische bionica-experts van dit onafhankelijke onderzoeksinstituut de Gradido common wealth currency ontwikkeld als de kern van een nieuw economisch en financieel model. "Het is ons al heel lang duidelijk dat het heersende model op lange termijn niet meer kan werken. De crisis heeft ons dus niet voor verrassingen geplaatst, maar alleen de problemen die onvermijdelijk zouden komen, onder de aandacht gebracht. Nu is er echter dringend behoefte aan een koerscorrectie, omdat toekomstige generaties zich onder geen beding zullen laten dwingen tot de manier van leven die een voortzetting van het huidige economische model hen zou brengen. Hoe vrouwen daar nu al onder lijden, wordt op dit moment wel heel duidelijk."

Het oplossingsmodel van de Gradido Academie is gebaseerd op de millennia-oude succesmodellen van de natuur. In navolging van de natuurlijke cyclus van worden en vergaan, hebben de economische bionici een combinatie gecreëerd van de gemeenschappelijke goede munt Gradido met een "Actief Basisinkomen" en een schuldvrije geldschepping volgens het "Drievoudig Goed". Meer bepaald zou de omvorming van het heersende economische en financiële systeem in dit Gradidomodel het einde betekenen van het schuld-geldbeginsel. In plaats daarvan zou maandelijks voor elke persoon 3 x 1.000 Gradido worden gecreëerd. 1.000 Gradido zou beschikbaar zijn voor de staatsbegroting. In Duitsland zou deze geldschepping ruwweg overeenkomen met de huidige overheidsbegroting (federaal, deelstaat en lokaal) plus gezondheidszorg en sociale voorzieningen. Nog eens 1.000 Gradido zou per hoofd van de bevolking worden opgeschept voor het egalisatie- en het milieufonds. Het laatste derde deel zou voor iedereen beschikbaar zijn in de vorm van een "actief basisinkomen", waardoor niet alleen wordt gewaarborgd dat ieder individu in de eerste levensbehoeften wordt voorzien, maar ook dat vrouwen en mannen in de toekomst even actief en bevredigd kunnen zijn in hun carrière en in hun gezin.

De noodzaak van een structurele verandering wordt ook bevestigd door Prof. Dr. Bettina Kohlrausch, de wetenschappelijk directeur van het Economisch en Sociaal Onderzoeksinstituut (WSI) van de Hans Böckler Stichting. In de podcast "Systemrelevant" gaat zij dieper in op de vraag hoe hard de Corona-crisis vrouwen treft: "Een echte structurele verandering is essentieel, want het kan niet zo zijn dat van vrouwen wordt verwacht dat zij slecht betaald, onderbetaald of onbetaald werken als vanzelfsprekend. De huidige structuren werken alleen omdat vrouwen dubbel gesocialiseerd zijn, zich dus op de arbeidsmarkt en in de privé-zorg bewegen, en uiteindelijk op beide terreinen werk verrichten dat niet voldoende wordt erkend." Kohlrausch, die ook hoogleraar transformatie is aan de Universiteit van Paderborn, pleit bovendien voor een "realistische indeling van werk en betaalde arbeidstijd, zodat er genoeg tijd overblijft voor gezinswerk en vrijwilligersactiviteiten".

"Alleen de omvorming van het patriarchale economische en financiële systeem zal ook een einde kunnen maken aan de problemen op lange termijn die het gevolg zijn van de levenslange discriminatie van de meeste vrouwen op de arbeidsmarkt: De eeuwig dreigende armoedeval bij het stuklopen van een huwelijk of voor alleenstaande ouders - en ouderdomsarmoede, die vooral vrouwen treft", werkt ook Bernd Hückstädt uit: "In ons Gradidomodel krijgt zorgarbeid daarom dezelfde waardering als elke andere taak. Het gaat ons erom een wereld vorm te geven die daadwerkelijk beantwoordt aan de realiteit van het leven en aan de behoeften van de mensen." Margret Baier voegt daaraan toe: "Naar het voorbeeld van de natuur gedijt elk succesvol model bij een gelijke vertegenwoordiging van vrouwelijke en mannelijke invloeden - zelfs zonder een 'vrouwenquotum'. In de Gradido Academie zijn veel vrouwen vanaf het begin actief geweest."

Om de basisbehoeften van de mensen in elke fase van hun beroepsleven veilig te stellen, voorziet het Gradidomodel ook in een basisinkomen. In tegenstelling tot het veelbesproken onvoorwaardelijke basisinkomen, wordt het "actieve basisinkomen" van maximaal 1.000 Gradido per maand toegekend aan mensen voor activiteiten die zij vrijwillig ondernemen om bij te dragen aan en voor de gemeenschap. In dit opzicht is de waardering van alles wat essentieel is voor zorgzaam samenzijn quasi immanent in dit systeem. Bovendien biedt "onvoorwaardelijke en gelijke deelname" vrouwen, mannen en kinderen van alle leeftijden de mogelijkheid om nieuwe talenten te ontdekken, zichzelf uit te proberen op de meest uiteenlopende gebieden en zo hun volledige potentieel te ontwikkelen. Bernd Hückstädt: "Ons verklaarde doel is kinderen en kindskinderen van alle geslachten, huidskleuren en achtergronden een waardige toekomst te bieden. Dit veronderstelt dat het met iedereen goed gaat en dat er voor elkaar gezorgd wordt. Dit maakt mensen gelukkig, omdat niet alleen hun hart breed is, maar ook de mogelijkheden om de tijd op aarde op een zinvolle en veelzijdige manier vorm te geven. Klinkt utopisch, maar volgens onze bevindingen, is het echt te doen."

Details van het volledige 'Gradido Model' en Gradido Podcast op. https://gradido.net